تفریحی ، سرگرمی ، سلامت ، روانشناسی ، دانلود آهنگ ، دانستی ها
اطلاعات قرص پیوگلیتازون (Pioglitazone)
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:32 | بازدید : 219 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) چیست؟

قرص پیوگلیتازون (Pioglitazone) با نام تجاری: اکتوس و پیتوز از داروهای دیابت متعلق به گروه دارویی تیازولیدین دیون یا گلیتازون ها است که برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود.

این دارو با افزایش حساسیت سلول های بدن به انسولین موجب می شود سلول ها گلوکز بیشتری از خون دریافت کرده و قند خون کاهش یابد.

پیوگلیتازون به تنهایی یا همراه با سایر داروهای دیابت از جمله متفورمین یا سولفونیل اوره مانند گلی بن کلامید مصرف می شود.

عناوین این مقاله عبارت است از:

  • موارد مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • نحوه مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • عوارض قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • موارد احتیاطی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • قرص پیوگلیتازون در بارداری
  • قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در شیردهی
  • قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در کودکان
  • قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و کبد چرب
  • قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و لاغری
  • تداخل دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • موارد مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)
  • دوز مصرف قرص پیوگلیتازون
  • اشکال دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

پیوگلیتازون برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شود و برای درمان دیابت نوع 1 و کتواسیدوز دیابتی – وضعیت خطرناکی که در صورت عدم کنترل قند خون بالا ممکن است رخ دهد – کاربرد ندارد.

لازم به ذکر است کنترل صحیح قند خون بالا در بیماران دیابتی خطر ابتلا به عوارض جدی و گاها کشنده دیابت نوع 2 از جمله آسیب های کلیوی، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام های بدن، مشکلات عملکرد جنسی، بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی، سکته مغزی و مشکلات گردش خون را کاهش می دهد.

نکته مهم: داروی پیوگلیتازون ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.

نحوه مصرف قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

پیوگلیتازون خوراکی به همراه غذا یا به تنهایی دقیقا طبق تجویز پزشک که معمولا 1 بار در روز است مصرف می شود.

مقدار مصرف دارو به شرایط پزشکی بیمار، واکنش بدن به درمان و سایر داروهای دیابت مصرفی بستگی دارد. پزشک دوز مصرف را با توجه به سطح قند خون تنظیم می کند تا به دوز مناسبی برسد، لازم است دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید.

اگر از داروهای ضد دیابت دیگر مانند متفورمین یا سولفونیل اوره استفاده می کنید پیش از شروع مصرف این دارو در مورد قطع یا ادامه مصرف سایر داروهای دیابت خود با پزشک صحبت کنید.

در دوره مصرف داروهای دیابت به توصیه های پزشک در مورد تغذیه مناسب، فعالیت های ورزشی و تغییرات در سبک زندگی توجه داشته باشید.

در دوره مصرف این دارو به صورت منظم قند خون خود را کنترل کنید و در صورتی که دچار افزایش یا کاهش شدید قند خون شده اید به پزشک اطلاع دهید، ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو باشد.

ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا اثر کامل دارو را مشاهده کنید.

این دارو برای کنترل بیماری دیابت نوع 2 است نه درمان آن، حتی اگر در دوره مصرف احساس خوبی پیدا کرده اید از قطع آن اجتناب کنید.

بیشتر بخوانید: آیا دیابتی ها می توانند موز بخورند؟

عوارض قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

در صورت بروز علائم آلرژیک همچون کهیر، تنفس دشوار، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.

اگر با مصرف پیوگلیتازون علائم مشکلات کبدی – مانند علائم زیر – را تجربه کرده اید مصرف دارو را قطع کرده و فورا با پزشک تماس بگیرید:

  • حالت تهوع
  • درد معده فوقانی
  • خارش
  • از دست دادن اشتها
  • ادرار تیره
  • مدفوع رنگ خاک رس
  • زردی (زرد شدن چشم یا پوست)

در صورت مشاهده علائم زیر بعد از مصرف دارو با پزشک تماس بگیرید:

  • تنگی نفس (به خصوص هنگام دراز کشیدن)، خستگی غیر طبیعی، ورم، افزایش وزن سریع
  • ادرار قرمز یا صورتی، درد یا مشکل در ادرار کردن، افزایش احساس نیاز به ادرار کردن (علامت جدید یا تشدید آن)
  • تغییر در بینایی
  • درد غیر طبیعی ناگهانی در دست ها یا کف پا

برخی عوارض جانبی شایع پیوگلیتازون عبارتند از:

  • سردرد
  • درد عضلانی
  • علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، درد سینوسی، عطسه، گلو درد

توجه: برخی افراد پس از مصرف پیوگلیتازون به سرطان مثانه مبتلا شده اند اگرچه مشخص نیست این دارو علت اصلی آن بوده است یا نه.

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی پیوگلیتازون نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاطی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

  • قبل از مصرف پیوگلیتازون در صورتی که به آن حساسیت دارید یا از هر گونه آلرژی دیگر رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
  • قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از بیماری های زیر رنج می برید یا قبلا به آن ها مبتلا بوده اید:

– بیماری کبدی
– بیماری کلیوی
– مایعات در ریه
– ورم یا ادما
– کم خونی
– بیماری چشمی مرتبط با دیابت
– یک مشکل چشمی خاص (تورم شبکیه)
– سرطان مثانه

  • طبق هشدارهای دارویی این قرص ممکن است باعث نارسایی احتقانی قلب شده یا علائم آن را تشدید کند. قبل از مصرف این دارو در مورد هر گونه ابتلا به بیماری های مرتبط با قلب به پزشک بگویید از جمله:

– نارسایی احتقانی قلب
– درد قفسه سینه
– بیماری قلبی
– حمله قلبی
– نقص قلبی
– کلسترول بالا
– فشار خون بالا
– ضربان قلب نامنظم
– آپنه خواب

  • در دوره مصرف این دارو ممکن است به دلیل افت شدید قند خون یا قند خون بالا دچار عوارضی همچون تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی شوید، در این شرایط از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر گونه فعالیت دیگری که نیاز به هوشیاری کامل یا دید واضح دارد اجتناب کنید.
  • همیشه یک منبع افزایش دهنده سریع قند خون مانند آب میوه، کشمش یا نوشابه غیر رژیمی در دسترس داشته باشید تا در صورت افت شدید قند خون مصرف کنید.
  • در دوره مصرف این دارو از مصرف الکل اجتناب کنید، الکل خطر افت قند خون را افزایش می دهد.
  • کنترل قند خون در شرایطی که بدن تحت فشار قرار دارد مثلا تب، عفونت، آسیب یا عمل جراحی سخت تر است، در این مواقع لازم است با پزشک مشورت کنید، ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو یا آزمایش قند خون باشد.
  • قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
  • پیوگلیتازون ممکن است خطر شکستگی استخوان در خانم ها به خصوص در ناحیه بالای بازو، دست یا پا را افزایش دهد. برای تقویت استخوان ها نیاز به سبک زندگی سالم مانند ورزش کردن، مصرف وعده های غذایی سالم حاوی کلسیم و ویتامین D کافی، ترک سیگار و الکل می باشد، در صورت نیاز در مورد مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم با پزشک صحبت کنید.
  • در طول دوره درمان به برخی تست های پزشکی مانند آزمایش عملکرد کبد، قند خون، هموگلوبین A1c، شمارش کامل خون و معانیه چشمی نیاز است.

قرص پیوگلیتازون در بارداری

مصرف پیوگلیتازون ممکن است باعث تغییر در سیکل قاعدگی و تحریک تخمک گذاری شده و به بارداری ناخواسته حتی در خانم های یائسه منجر شود، در دوره مصرف این دارو درباره شیوه های مطمئن جلوگیری از بارداری با پزشک مشورت کنید.

در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک می توان از پیوگلیتازون استفاده کرد. از آن جا که کنترل قند خون در این دوران بسیار مهم است ممکن است نیاز به تغییر دوز در هر سه ماه حاملگی باشد، در برخی شرایط پزشک انسولین را جایگزین پیوگلیتازون خواهد کرد.

قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در شیردهی

هنوز مشخص نشده که پیوگلیتازون به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، قبل از شیردهی حتما با پزشک مشورت کنید.

قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) در کودکان

مصرف این دارو در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال تایید نشده است.

قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و کبد چرب

اخیرا از پیوگلیتازون برای درمان کبد چرب نیز استفاده می شود، توصیه اکید می شود از خود درمانی پرهیز کرده و طبق توصیه پزشک عمل کنید.

قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone) و لاغری

مصرف پیوگلیتازون اگرچه روی قند خون تاثیر خوبی دارد اما باعث کاهش وزن نمی شود و حتی ممکن است افزایش وزن را به دنبال داشته باشد.

اطلاعات قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)اطلاعات قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

تداخل دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

قبل از مصرف همزمان پیوگلیتازون با سایر داروها به خصوص موارد زیر با پزشک مشورت کنید:

  • آتورواستاتین
  • جم فیبروزیل
  • قرص ها، پچ و سایر روش های جلوگیری از بارداری
  • داروهای ضد دیابت
  • انسولین
  • کتوکونازول
  • میدازولام
  • نیفدیپین
  • ریفامپین

توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف پیوگلیتازون حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.

دوز مصرف قرص پیوگلیتازون

پیوگلیتازون یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

دوز مصرف برای بیماران دیابت نوع 2 معمولا به صورت زیر است:

دوز اولیه در بیمارانی که به نارسایی احتقانی قلب مبتلا نیستند: 15 یا 30 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
دوز اولیه در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب: 15 میلی گرم یک بار در روز

دوز معمول: 15 تا 45 میلی گرم خوراکی یک بار در روز بر اساس پاسخ گلیسمی که در آزمایش HbA1c تعیین می شود

دوز حداکثر: 45 میلی گرم خوراکی یک بار در روز

نکته: در صورت افت قند خون در بیمارانی که از انسولین استفاده می کنند ممکن است نیاز به کاهش دوز انسولین توسط پزشک باشد.

در صورت فراموش کردن پیوگلیتازون به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.

بیشتر بخوانید: همه چیز درمورد قرص آکاربوز Acarbose

عوارض مصرف قرص پیوگلیتازون

در صورت مصرف بیش از حد پیوگلیتازون و به خصوص با مشاهده علائمی همچون مشکلات تنفسی یا غش کردن فورا با اورژانس تماس بگیرید.

برخی علائم مصرف بیش از حد این دارو شامل نشانه های افت قند خون می باشد، از جمله:

  • ضعف شدید
  • تاری دید
  • تعریق
  • مشکل در صحبت کردن
  • لرزش
  • درد معده
  • گیجی
  • تشنج

اشکال دارویی قرص پیوگلیتازون(Pioglitazone)

برخی اشکال دارویی پیوگلیتازون در ایران عبارتند از:

قرص گلیتوز 15، 30 و 45 میلی گرم
قرص پیوگلیتازون 15، 30 و 45 میلی گرم
قرص گلوتازون 15، 30 و 45 میلی گرم
قرص پیوگراز 30 میلی گرم
قرص دیادر 15 و 30 میلی گرم
قرص پیتوز 15، 30 و 45 میلی گرم
قرص روکش دار پیوگلیتازون 30 میلی گرم
قرص دیا-کات 15 میلی گرم

منابع: webmd – drugs – everydayhealth

خانه » سلامت

برچسب‌ها: پیوگلیتازون ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:31 | بازدید : 205 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine) چیست؟

قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine) با نام تجاری: پریاکتین از داروهای آنتی هیستامین تجویزی است که با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (هیستامین) که بدن هنگام واکنش های آلرژیک تولید می کند و همچنین مسدود کردن ماده طبیعی دیگری به نام سروتونین در مغز عمل می کند.

موارد مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

سیپروهپتادین داروی ضد حساسیت یا ضد آلرژی است که برای تسکین علائم آلرژی مانند آب ریزش چشم، آب ریزش بینی، خارش چشم یا بینی، عطسه، کهیر، خارش و سایر علائم آلرژی فصلی یا تب یونجه استفاده می شود.

عناوین این مقاله عبارت است از:

  • موارد مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
  • عوارض قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
  • موارد احتیاطی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
  • قرص سیپروهپتادین در بارداری
  • قرص سیپروهپتادین در شیردهی
  • قرص سیپروهپتادین در نوزادان و کودکان
  • قرص سیپروهپتادین برای چاقی
  • تداخل دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
  • دوز مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)
  • اشکال دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

این دارو برای درمان مشکلات دیگری همچون اگزما یا واکنش پوستی در برابر نیش حشرات نیز کاربرد دارد.

از دیگر موارد استفاده سیپروهپتادین می توان به درمان انواع خاصی از سردردها مانند میگرن و افزایش اشتها اشاره کرد.

نکته مهم: داروی سیپروهپتادین ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.

نحوه مصرف قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)

سیپروهپتادین خوراکی را به همراه غذا یا به تنهایی طبق دستور پزشک که ممکن است 2 یا 3 بار در روز باشد مصرف کنید.

مقدار مصرف سیپروهپتادین به سن، وضعیت پزشکی و پاسخ بدن به درمان بستگی دارد.

در صوت عدم بهبود علائم بیماری یا تشدید آن ها در دوره درمان به پزشک اطلاع دهید.

عوارض قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)

در صورت بروز علائم واکنش آلرژیک همچون کهیر، تنفس دشوار، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با پزشک مشورت کنید.

در صورت بروز علائم زیر مصرف سیپروهپتادین را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید:

  • احساس سبکی سر مانند غش کردن
  • لرزش، تشنج
  • سردرگمی، توهم
  • ادرار کم یا قطع ادرار
  • ضربان قلب سریع یا کوبنده
  • کبودی یا خونریزی آسان
  • زنگ زدن در گوش
  • پوست رنگ پریده یا زرد، ادرار تیره رنگ، تب، ضعف

عوارض جانبی رایج سیپروهپتادین عبارتند از:

  • خواب آلودگی، سرگیجه
  • خشکی دهان، بینی یا گلو
  • یبوست
  • تاری دید
  • احساس بی قراری یا هیجان زدگی به خصوص در کودکان

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی سیپروهپتادین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

بیشتر بخوانید: نحوه مقابله با افسردگی بعد از مسافرت

موارد احتیاطی قرص سیپروهپتادین (Cyproheptadine)

  • قبل از مصرف سیپروهپتادین اگر به آن حساسیت دارید یا از آلرژی دیگری رنج می برید به پزشک اطلاع دهید.
  • قبل از مصرف سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده یا می برید:

– مشکلات تنفسی مانند آسم، آمفیزم
– فشار خون بالا در چشم (گلوکوم)
– بیماری قلبی
– فشار خون بالا
– بیماری کلیوی یا کبدی
– تشنج
– مشکلات معده یا روده مانند زخم، انسداد
– پرکاری تیروئید
– مشکلات ادراری مانند بزرگ شدن پروستات
– انسداد مثانه
– سن بالای 65 سال
– ابتلا به بیماری های ناتوان کننده
– زندگی در نواحی با آب و هوای بیشتر گرم

  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی یا تاری دید شود و مصرف الکل و ماری جوانا می تواند سرگیجه یا خواب آلودگی را تشدید کند، تا زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید.
  • از مصرف الکل همزمان با سیپروهپتادین اجتناب کرده و در صورت مصرف ماری جوانا با پزشک مشورت کنید.
  • قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
  • برخی شربت های سیپروهپتادین ممکن است حاوی الکل یا شکر باشند. در صورت ابتلا به دیابت، بیماری کبدی یا هر گونه بیماری دیگر که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از این مواد دارد در مصرف دارو احتیاط کرده و قبل از مصرف حتما با پزشک مشورت کنید.
  • افراد مسن نسبت به برخی عوارض جانبی دارو از جمله خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، گیجی و مشکل ادراری حساس تر هستند و مواردی همچون خواب آلودگی، سرگیجه و سردرگمی خطر زمین خوردن آن ها را افزایش می دهد.
  • این دارو ممکن است با آزمایش های خاص مانند آزمایش پوستی آلرژی یا تست متیراپون تداخل داشته باشد و باعث نادرست بودن نتایج شود.

قرص سیپروهپتادین در بارداری

مصرف سیپروهپتادین در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک امکان پذیر می باشد.

قرص سیپروهپتادین در شیردهی

هنوز مشخص نشده که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

قرص سیپروهپتادین در نوزادان و کودکان

از مصرف سیپروهپتادین در نوزادان تازه متولد شده، نوزادان نارس و کودکان زیر 2 سال اجتناب کنید.

برخی والدین از سیپروهپتادین برای خواب کودک خود استفاده می کنند که این مورد هرگز توصیه نمی شود، مرگ ناشی از سوء مصرف آنتی هیستامین ها در کودکان زیاد دیده شده است.

مصرف سیپروهپتادین در کودکان ممکن است باعث تغییرات ذهنی یا خلقی مانند بی قراری، تحریک پذیری یا توهم شود.

دوز مصرف این دارو در کودکان به وزن و سایز بدن کودک بستگی دارد. از افزایش دوز بدون مشورت با پزشک اجتناب کرده و در صورت بروز تغییرات وزن به پزشک اطلاع دهید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند و معمولا به جای خواب آلودگی دچار هیجان بیش از حد می شوند.

قرص سیپروهپتادین برای چاقی

یکی از موارد استفاده قرص سیپروهپتادین برای افزایش اشتها می باشد اما توصیه می شود بدون مشورت با پزشک از این کار اجتناب شود.

قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

تداخل دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

در صورت مصرف داروهای زیر از مصرف سیپروهپتادین اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید:

  • پتاسیم کلراید
  • پتاسیم سیترات
  • اسید پتاسیم فسفات یا پتاسیم فسفات

برخی داروهای دیگری که با سیپروهپتادین تداخل جدی دارند عبارتند از:

  • مهارکننده های مونو آمین اکسیداز مانند ایزو کربوکساید، فنلزین، پروکاربازین
  • پراملینتید
  • داروهای پارکینسون مانند رازاگیلین، سلژیلین و سلژیلین ترانس درمال و ترانیل سیپرومین
  • بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام، کلونازپام، لورازپام
  • داروهای اپیوئیدی یا ضد دردهای مخدر مانند هیدروکودون، هیدرومورفون، آوینزا، آسترومورف، ام اس کانتین و مورفین
  • داروهای خواب آور مانند زولپیدم، اسزوپیکلون یا زالپلون

توجه داشته باشید:

  • مصرف الکل هنگام مصرف سیپروهپتادین باعث تشدید علائم این دارو می شود
  • در دوره مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت و نوشیدن آب آن اجتناب کنید. آب گریپ فروت می تواند باعث کند شدن سرعت تجزیه سیپروهپتادین در بدن و افزایش سطح آن در خون شود.
  • به طور کلی مصرف این دارو با داروهای خواب آور از جمله داروهای خواب، داروهای مخدر، آرام بخش های عضلانی، داروهای ضد اضطراب، افسردگی، داروهای ضد سرفه یا آنتی هیستامین ها باعث تشدید خواب آلودگی می شود.
  • استفاده همزمان این آنتی هیستامین به همراه آنتی هیستامین های موضعی مانند پماد یا اسپری دیفن هیدرامین عوارض جانبی آن را افزایش می دهد.
  • در صورتی که طی 14 روز گذشته از داروهای مهارکننده مونو آمین اکسیداز استفاده کرده اید از سیپروهپتادین اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید.

توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف سیپروهپتادین حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.

دوز مصرف قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

سیپروهپتادین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

یکی از مواردی که در تعیین دوز مصرف سیپروهپتادین مهم است وزن بیمار می باشد که معمولا حدود 0.5 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد، در این مورد دقیقا طبق نظر پزشک اقدام کنید.

در صورت فراموش کردن مصرف سیپروهپتادین به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.

بیشتر بخوانید: تاثیرات پودر شاهدانه بهترین پروتئین گیاهی

عوارض مصرف سیپروهپتادین

برخی علائم مصرف بیش از حد سیپروهپتادین شامل موارد زیر می باشد:

  • خواب آلودگی شدید
  • توهم
  • دهان خیلی خشک
  • گشاد شدن مردمک چشم
  • پوست رنگ پریده یا مایل به قرمز
  • احساس سوزن سوزن شدن
  • استفراغ
  • بی قراری در کودکان
  • تنفس ضعیف یا کم عمق
  • تشنج

در صورت اوردوز دارویی با اورژانس تماس بگیرید.

اشکال دارویی قرص سیپروهپتادین(Cyproheptadine)

برخی اشکال دارویی سیپروهپتادین در ایران عبارتند از:

قرص سیپروهپتادین 4 میلی گرم
قرص سیپراکتین 4 میلی گرم
شربت تراستوریکس
شربت راسیپ 200 میلی لیتر
شربت ویتامکس 120 میلی لیتر
شربت ترزامین 2میلی گرم/5میلی لیتر 60 میلی لیتر
شربت پرافیل 2 میلی گرم/5 میلی لیتر
شربت بکواکتین

منابع: webmd – drugs – everydayhealth

خانه » سلامت

برچسب‌ها: سیپروهپتادین ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


دراگون فروت یا میوه اژدها ارزش غذایی و تاثیرات آن بر سلامت 2021
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:31 | بازدید : 223 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

دراگون فروت یا میوه اژدها که با نام پیتایا نیز شناخته میشود از میوه های گرمسیری با ظاهر خاص و منحصر به فرد و طعم بی نظیر است که به خصوص طی سال های اخیر هواداران بسیاری پیدا کرده است.

این میوه از آن دسته میوه های کمیابی است که بسیاری از افراد تا به حال طعم آن را نچشیده اند و ترجیح می دهند قبل از این که اقدام به خرید کنند با طعم و مزه آن آشنا شوند.

اگر کنجکاو هستید درباره طعم و بافت میوه اژدها و روش های خوردن آن بیشتر بدانید در ادامه مطلب مجله اینترنتی ماهتوتا را همراهی کنید.

طعم و مزه دراگون فروت – میوه اژدها

میوه اژدها طعمی شبیه ترکیب چندین میوه مختلف شامل کیوی، گلابی، تمشک و هندوانه دارد.

عطر و طعم میوه اژدها بسیار ملایم است تا حدی که برخی افراد بعد از چشیدن این میوه، آن را بی مزه توصیف کرده اند.

در کل می توان گفت مزه دراگون فروت متمایل به شیرینی است و نه تلخی یا ترشی.

بافت میوه اژدها – دراگون فروت

بافت بخش خوراکی داخل میوه اژدها بسیار شبیه کیوی و همچنین بافت سفت و در عین حال نرم گلابی است.

هسته های سیاه روی گوشت این میوه مانند دانه های کیوی نرم هستند.

گوشت آن کمی ترد و بسیار آب دار است، نه به اندازه هندوانه اما قطعا به پای گلابی رسیده آب دار می رسد.

آیا می توان میوه اژدها – دراگون فروت را به صورت خام میل کرد؟

میوه اژدها نیز مانند بسیاری از میوه های دیگر به صورت خام قابل خوردن است. کافیست آن را از وسط برش زده و گوشت آن را با قاشق بیرون بیاورید و از طعم آن لذت ببرید.

علاوه بر این می توان از آن در سالاد میوه های گرمسیری، اسموتی یا پودینگ خام وگن نیز استفاده کرد.

دراگون فروت – میوه اژدها را خنک میل کنیم؟

برخلاف بسیاری از میوه ها، میوه اژدها را می توان در دماهای مختلف نوش جان کرد.

برخی افراد که بافت نرم این میوه را دوست دارند ترجیح می دهند آن را نه خیلی سرد و نه خیلی گرم (هم دمای اتاق) میل کنند و بعضی دیگر معتقدند طعم میوه اژدهای خنک خوشمزه تر است و به همین دلیل قبل از مصرف آن را داخل یخچال قرار می دهند تا خوب خنک شود.

شما می توانید هر دو روش را امتحان کنید و ببینید کدام یک با ذائقه شما سازگارتر است!

روش تشخیص میوه اژدها – دراگون فروت خراب 

از روی ظاهر میوه اژدها می توان به خراب بودن آن پی برد زیرا در این حالت بخش هایی از پوست آن تغییر رنگ می دهند اما اگر فقط بال های این اژدهای کوچک – برجستگی های بال مانند روی پوست – به رنگ قهوه ای تغییر کنند به معنای این است که دراگون فروت شما رسیده است.

زمانی که میوه اژدها بیش از حد برسد ساقه آن کمی خشک می شود.

و در آخر اگر میوه را برش بزنید و گوشت داخل آن قهوه ای شده باشد متاسفانه دراگون فروت شما قابل خوردن نیست و حتما خراب شده است.

بیشتر بخوانید: در خانه روغن بنفشه تهیه کنید+آموزش

 ارزش غذایی بالای میوه اژدها

میوه اژدها کالری کمی دارد، اما پُر از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری است. فیبر فراوانی هم دارد. هر پیمانه (۲۲۷ گرم) میوهٔ اژدها، حاوی این مواد مغذی است:

  • کالری: ۱۳۶؛
  • پروتئین: ۳ گرم؛
  • چربی: ۰ گرم؛
  • کربوهیدرات: ۲۹ گرم؛
  • فیبر: ۷ گرم؛
  • آهن: ۸ درصد مقدار مواد مغذی موردنیاز روزانه؛
  • منیزیم: ۱۸ درصد مقدار مواد مغذی موردنیاز روزانه؛
  • ویتامین C: تقریبا ۹ درصد مقدار مواد مغذی موردنیاز روزانه؛
  • ویتامین E: تقریبا ۴ درصد مقدار مواد مغذی موردنیاز روزانه.

میوه اژدها به‌جز مواد مغذی فراوان، منبع خوبی از ترکیب‌های گیاهی همچون پُلی‌فنل (Polyphenol)، کاروتنوئید (Carotenoid) و بتاسیانین (Betacyanin) است.

برای مقابله با بیماری‌های مزمن مفید است

رادیکال های آزاد، مولکول‌های ناپایداری هستند که باعث آسیب به سلول‌ها شده و ممکن است منجر به التهاب یا بیماری بشوند. یک راه برای مبارزه با این رادیکال‌های آزاد، مصرف خوراکی‌های سرشار از آنتی اکسیدان، مانند میوه اژدها است. آنتی‌اکسیدان‌ها، رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند و در نتیجه، از آسیب به سلول‌ها و التهاب جلوگیری می‌کنند.

مطالعات حاکی از آن هستند که رژیم غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان، به پیشگیری از بیماری‌های مزمنی مانند بیماری قلبی، سرطان، دیابت و التهاب مفصل هم کمک می‌کنند.

اژدها

میوه اژدها حاوی چند نوع آنتی‌اکسیدان قوی است، از جمله:

  • ویتامین C: مطالعات مختلف حاکی از رابطهٔ بین مصرف ویتامین C و ریسک سرطان هستند. برای مثال، مطالعه‌ای روی ۱۲۰۸۵۲ نفر، نشان داد که مصرف بیشتر ویتامین C، با نرخ کمتر سرطان سر و گردن در ارتباط است.
  • بتالین‌ها: مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهند که بتالین (Betalain) می‌تواند با استرس اکسیداتیو مقابله می‌کند و چه‌بسا توانایی سرکوب سلول‌های سرطانی را هم دارد.
  • کاروتنوئیدها: بتاکاروتن (Beta-Carotene) و لیکوپن (Lycopene) رنگ‌دانه‌های گیاهی هستند که باعث رنگ میوه اژدها می‌شوند. رژیم‌های سرشار از کاروتنوئید، با کاهش ریسک ابتلا به سرطان و بیماری قلبی ارتباط دارند.

دراگون

نکتهٔ مهم اینکه، آنتی‌اکسیدان‌ها زمانی بهترین عملکرد را دارند، که به‌طور طبیعی مصرف شوند، نه به‌صورت قرص یا مکمل. مکمل‌های آنتی‌اکسیدان ممکن است اثرات مضری هم داشته باشند و مصرف آن‌ها بدون نظارت پزشک، توصیه نمی‌شود. اما مصرف میوه اژدها بسیار توصیه شده است.

پُر از فیبر است

فیبرها، کربوهیدرات‌های غیرقابل‌هضمی هستند که فهرست خواص بالقوهٔ میوه اژدها برای سلامت انسان را، بیش از پیش، طولانی می‌کنند. متخصصان سلامت توصیه می‌کنند زنان روزی ۲۵ گرم، و مردان روزی ۳۸ گرم فیبر مصرف کنند. مکمل‌های فیبر هم مانند آنتی‌اکسیدان‌ها، خواص کمتری نسبت به فیبری دارند که از خوراکی‌ها دریافت می‌شود. هر پیمانه میوه اژدها حدود ۷ گرم فیبر دارد و منبع فوق‌العاده‌ای از این مادهٔ مغذی است.

خیلی‌ها فیبر را برای نقشی که در هضم غذا دارد می‌شناسند، اما تحقیقات می‌گویند این مادهٔ مغذی، برای حفاظت از بدن انسان در مقابل بیماری قلبی، کنترل دیابت نوع ۲، و حفظ وزن مناسب هم اهمیت دارد.

برخی مطالعات مشاهده‌ای حاکی از آن هستند که رژیم غذایی سرشار از فیبر، می‌تواند از انسان در مقابل سرطان رودهٔ بزرگ هم محافظت کند؛ اما تحقیقات بیشتری در این مورد باید انجام بشوند.

البته هیچ تحقیقی روی ارتباط دقیق بین میوه اژدها و این خواصی که گفته شد انجام نشده، اما فیبر فراوان موجود در این میوه، می‌تواند نیازهای روزانهٔ بدن را تأمین کند.

با این حال باید اشاره کرد که رژیم‌های سرشار از فیبر ممکن است معایبی هم داشته باشند، به‌ویژه اگر به رژیم کم‌فیبر عادت کرده باشید. برای جلوگیری از ناراحتی معده، مصرف فیبر خود را کم‌کم افزایش بدهید و مایعات فراوانی هم بنوشید.

سلامت روده را تقویت می‌کند

رودهٔ هر انسانی، محل زندگی ۱۰۰ تریلیون میکروب گوناگون است، ازجمله ۴۰۰ گونه باکتری. بسیاری از محققان عقیده دارند که این اجتماع میکروب‌ها می‌تواند بر سلامت انسان اثر بگذارد. مطالعات مختلف روی انسان و حیوان، توازن نداشتن در باکتری‌های روده را، با بیماری‌هایی مانند آسم و بیماری قلبی مرتبط دانسته‌اند.

با توجه به اینکه دراگون فروت حاوی پریبیوتیک (Prebiotic) است، می‌تواند توازن باکتری‌های خوب را در روده افزایش بدهد. پریبیوتیک‌ها، نوع خاصی از فیبر هستند که باعث رشد باکتری‌های سالم در روده می‌شوند. رودهٔ انسان، پریبیوتیک‌ها را هم مانند سایر فیبرها، نمی‌تواند تجزیه کند. اما باکتری‌های موجود در روده، می‌توانند این کار را بکنند. آن‌ها از فیبر به‌عنوان سوخت برای رشد استفاده می‌کنند و شما هم از مزایای آن بهره‌مند می‌شوید.

میوه اژدها باعث رشد دو خانواده از باکتری‌های سالم می‌شود، یعنی باکتری اسید لاکتیک (Lactic Acid Bacteria) و بیفیدوباکتر (Bifidobacteria).

مصرف مرتب پریبیوتیک‌ها، ریسک عفونت در دستگاه گوارش و اسهال را کاهش می‌دهد؛ به این خاطر که پریبیوتیک‌ها به رشد باکتری‌های خوب کمک می‌کنند و محققان معتقدند این باکتری‌ها بر باکتری‌های بد غلبه دارند.

برای مثال، مطالعه‌ای روی مسافرها، نشان داد کسانی که قبل و طی مسافرت پریبیوتیک مصرف می‌کنند، به‌ندرت و با شدت کمتری دچار اسهال مسافرتی می‌شوند.

چند مطالعه هم حاکی از آن هستند که پریبیوتیک‌ها، عوارض بیماری رودهٔ التهابی و سرطان روده را کاهش می‌دهند. متأسفانه این یافته‌ها تناقض‌هایی هم دارند.

بیشتر این تحقیقات با نتایج مطلوبی همراه بوده‌اند، اما تحقیق دربارهٔ فعالیت پریبیوتیکیِ میوه اژدها به مطالعات آزمایشگاهی محدود است. برای یافتن اثرات واقعی این میوه روی رودهٔ انسان، تحقیقات بیشتری باید انجام بشوند.

دستگاه ایمنی را تقویت می‌کند

توانایی بدن شما در مبارزه با عفونت، با چند عامل مختلف، ازجمله کیفیت رژیم غذایی‌تان تعیین می‌شود.

ویتامین C و کاروتنوئید موجود در میوه اژدها می‌تواند موجب تقویت دستگاه ایمنی بدن شود و با محافظت از گلبول‌های سفید در مقابل آسیب، از عفونت هم جلوگیری کند.

حتما بخوانید » خشک کردن میوه

گلبول‌های سفید موجود در دستگاه ایمنی بدن، به مواد مضر حمله و آن‌ها را نابود می‌کنند. اما در مقابل آسیب‌های رادیکال‌های آزاد، فوق‌العاده حساس هستند.

ویتامین C و کاروتنوئیدها هم مانند آنتی‌اکسیدان‌ها، می‌توانند رادیکال‌های آزاد را خنثی و از گلبول‌های سفید در برابر آسیب، دفاع کنند.

کمبود آهن را جبران می‌کند

میوه اژدها – دراگون فروت یکی از معدود میوه‌های حاوی آهن است. آهن نقش بسیار مهمی در انتقال اکسیژن در سرتاسر بدن ایفا می‌کند؛ نقش مهمی هم در تجزیهٔ غذا به انرژی ایفا می‌کند.

متأسفانه خیلی‌ها آهن کافی مصرف نمی‌کنند. تخمین زده شده که حدود ۳۰ درصد از جمعیت جهان کمبود آهن دارند؛ یعنی رایج‌ترین کمبود مادهٔ مغذی در سرتاسر جهان مربوط به همین آهن است.

برای فقر آهن دارید، باید خوراکی‌های گوناگونی که سرشار از آهن هستند مصرف کنید. منابع سرشار از آهن عبارت‌اند از: گوشت، ماهی،حبوبات، مغزها و غلات.

میوه

میوه اژدها هم یکی از این گزینه‌هاست. هر پیمانه از این میوه، تقریبا ۸ درصد از مقدار موردنیاز روزانهٔ آهن بدن را تأمین می‌کند. حاوی ویتامین C هم است، که در جذب آهن به بدن کمک می‌کند.

منبع سرشار از منیزیم است

هر پیمانه میوه اژدها – دراگون فروت  ۱۸ درصد از مقدار موردنیاز روزانهٔ منیزیم بدن را تأمین می‌کند، یعنی نسبت به سایر میوه‌ها، منیزیم بیشتری دارد. بدن انسان به‌طور متوسط ۲۴ گرم منیزیم دارد.

علی‌رغم این مقدار به‌ظاهر اندک، این مادهٔ معدنی در همهٔ سلول‌های بدن وجود داشته و در بیش از ۶۰۰ واکنش شیمیایی مهم در بدن ایفای نقش می‌کند.

برای مثال، در واکنش‌هایی ایفای نقش می‌کند که برای تجزیهٔ غذا به انرژی، انقباض عضلات، تشکیل استخوان و حتی ایجاد DNA لازم هستند.

البته تحقیقات بیشتری باید انجام بشوند، اما بعضی تحقیقات حاکی از آن هستند که مصرف بیشتر منیزیم، ریسک بیماری قلبی و سکته را کاهش می‌دهد.

سلامت

مطالعات این را هم نشان داده‌اند که مصرف منیزیم کافی در رژیم غذایی، در سلامت استخوان‌ها مؤثر است.

چگونه دراگون فروت میوه اژدها را بخوریم؟

پوست ضخیم و چرمی‌شکل میوه اژدها آدم را از خوردن آن منصرف می‌کند، اما خوردن این میوه بسیار آسان است. نکته اینجاست که باید میوه‌ای را انتخاب کنید که کاملا رسیده باشد. میوهٔ نرسیدهٔ اژدها، سبز است. دنبال میوه‌ای باشید که قرمز روشن باشد. میوهٔ رسیدهٔ اژدها هم مانند آووکادو و کیوی، باید نرم باشد، نه لِه.

پوست کَندن میوه اژدها روش‌های مختلفی دارد، در اینجا به یک شیوهٔ مصرف میوهٔ اژدهای تازه و رسیده اشاره می‌کنیم:

  • با استفاده از چاقوی تیز، میوه را از طول نصف کنید؛
  • میوه را با قاشق تکه‌تکه کرده، یا با برش‌های عمودی و افقی، آن را به‌شکل قطعه‌های مکعبی دربیاورید؛ البته نباید برش‌ها به پوست برسند. بعد روی پوست پشت میوه فشار بیاورید تا مکعب‌ها جدا شوند؛ می‌توانید آن‌ها را با دست یا چاقو هم جدا کنید؛
  • می‌توانید میوه اژدها را به سالاد، اسموتی و ماست اضافه کرده، یا آن را به‌تنهایی مصرف کنید.

شاید در بعضی سوپرمارکت‌ها، میوه اژدها را پوست‌کنده و تکه‌شده هم پیدا کنید.

جمع‌بندی

میوه اژدها میوهٔ گرمسیری خوشمزه‌ای است که ارزش غذایی فراوانی هم دارد. مزهٔ فوق‌العاده‌ای دارد، رنگ خاصی به بشقاب می‌بخشد و مواد مغذی ضروری بدن، فیبرهای پریبیوتیک و ترکیب‌های گیاهی مفیدی هم تأمین می‌کند؛ در عین حال کالری کمی هم دارد. اگر به‌دنبال تغییری در میوه‌های مصرفی خود هستید، میوه اژدها گزینهٔ خوشمزه‌ای، با خواص فراوانی برای سلامتی انسان محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: آشنایی با خواص میوه کوپواکو که قبلا نمی دانستید

منبع: thrivecuisine

خانه » سلامت

برچسب‌ها: میوه اژدها ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


توت فرنگی برای افراد دیابتی
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:30 | بازدید : 255 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

اگرچه افراد دیباتی باید از مصرف برخی مواد غذایی خاص اجتناب کنند اما بدون شک میوه هایی مانندتوت فرنگی جزو آن ها نمی باشد!

توت فرنگی برای افراد دیباتی اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید و در عین حال از هواداران پر و پا قرص توت فرنگی می باشید باید بدانید توت فرنگی به دلیل کالری کم و ترکیبات مغذی موجود در آن از جمله آنتی اکسیدان ها و فیبر یکی از میوه های مفید برای دیابتی ها محسوب می شود اگرچه هنگام خوردن آن باید به یک سری نکات توجه داشته باشید.

در ادامه قصد داریم درباره ختوت فرنگی برای افراد دیباتی صحبت کنیم.با مجله اینترنتی ماهتوتا همراه باشید.

آیا دیابتی ها می توانند توت فرنگی بخورند؟

توت فرنگی نه تنها میوه ای خوشمزه و طراوت بخش است بلکه یک گزینه عالی برای دیابتی ها محسوب می شود زیرا مصرف مقادیر مناسب از آن می تواند اشتیاق فرد مبتلا به دیابت به خوردن خوراکی های شیرین مضر را برطرف کند.

علاوه بر این مصرف توت فرنگی خواص دیگری نیز دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:

توت فرنگی؛ کم کالری و سالم – افراد دیباتی

میوه توت فرنگی فوق العاده سالم و کم کالری است، گفته شده یک فنجان توت فرنگی تنها 46 کالری دارد.

کنترل وزن سالم تاثیر خوبی در کاهش طبیعی قند خون دارد و خطر عوارض جانبی دیابت را کاهش می دهد و مصرف این میوه برای مدیریت وزن و پیشگیری از چاقی در افراد مبتلا به دیابت مفید خواهد بود.

توت فرنگی و فیبر – افراد دیباتی

توت فرنگی منبع خوب فیبر محسوب می شود. گفته شده در یک فنجان از این میوه حدود 3 گرم فیبر وجود دارد که تقریبا 12 درصد نیاز روزانه بدن به این ماده مغذی را برطرف می کند.

توت فرنگی برای افراد دیباتی

مصرف فیبر به خصوص برای دیابتی ها اهمیت زیادی دارد زیرا به کند شدن جذب قند در بدن کمک کرده و نه تنها سطح قند خون را بهبود می بخشد بلکه باعث ایجاد احساس سیری در فرد می شود که به نوبه خود تاثیر خوبی در در کنترل وزن دارد.

توت فرنگی و کربوهیدرات

حدود 45 درصد کالری دریافتی بدن از کربوهیدرات ها می باشد. به طور کلی اکثر خانم ها می توانند در هر وعده غذایی خود سه واحد کربوهیدرات مصرف کنند در حالی که این مقدار برای آقایان حداکثر 5 واحد کربوهیدرات در هر وعده غذایی می باشد، هر واحد شامل 15 گرم کربوهیدرات است.

وقتی صحبت از میان وعده می شود باید کربوهیدرات مصرفی به 15 گرم محدود شود و از آن جا که یک فنجان توت فرنگی در این محدوده کربوهیدراتی قرار گرفته است می تواند انتخاب خوبی برای افراد دیابتی باشد زیرا تاثیر چندانی روی قند خون نمی گذارد.

توت فرنگی و سایر ترکیبات مغذی مفید برای دیابت

ویتامین C و منیزیم دو ماده مغذی مهم دیگری هستند که در توت فرنگی یافت می شوند.

منیزیم از جمله مواد معدنی ضروری برای بدن است که مقاومت به انسولین را بهبود بخشیده، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد و برای کنترل دیابت مفید است.

ویتامین C نیز با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 رابطه داشته و احتمال افزایش ناگهانی قند خون بعد از خوردن وعده غذایی را کاهش می دهد.

این ویتامین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی برای کاهش خطر برخی عوارض دیابت از جمله فشار خون بالا نیز مفید است.

توت فرنگی و شاخص گلیسمی – افراد دیباتی

شاخص گلیسمی توت فرنگی کمتر از 40 است، از آن جا که این میوه جزو میوه های با شاخص گلیسمی کم محسوب می شود خوردن آن باعث افزایش سریع سطح قند خون نمی شود و می توانید بدون نگرانی از افزایش قند خون ناگهانی آن را میل کنید.

لازم به ذکر است شاخص گلیسمی عددی بین 0 تا 100 است و غذاها و خوراکی های مختلف بر اساس این که چقدر و با چه سرعتی سطح قند خون را بالا می برند در جدول شاخص گلیسمی مرتب می شوند.

نکات مهم برای مصرف توت فرنگی

توت فرنگی اگرچه از میوه های مفید برای سلامتی افراد دیابتی محسوب می شود اما نمی توان درباره محصولاتی که از توت فرنگی استفاده می کنند نیز چنین نظری داشت.

توت فرنگی در خوراکی های مختلف از جمله دسرها مانند کیک و ژله استفاده می شود، بسیاری از این دسرها دارای مقادیر زیادی قند هستند که برخلاف توت فرنگی می توانند باعث افزایش ناگهانی قند خون شده و برای سلامتی فرد مبتلا به دیابت مضر باشند.

منبع » healthline

خانه » سلامت

برچسب‌ها: دیابت ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:30 | بازدید : 280 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

شیرین کننده مصنوعی سوکرالوز چیست؟تمام انسان ها آگاه هستند استفاده از قندهای افزودنی در برنامه غذایی روزانه عوارض بدی برای متابولیسم و سلامت کلی بدن دارد به همین دلیل است که امروزه بسیاری از افراد در سراسر دنیا به مصرف شیرین کننده های مصنوعی همچون سوکرالوز روی آورده اند.

سوکرالوز نوعی شیرین کننده مصنوعی است که بسیار از منابع ادعا می کنند خطری برای سلامتی ندارد اما اخیرا مشخص شده این ماده ممکن است مشکلاتی برای بدن ایجاد کند که از آن جمله می توان به اختلال در متابولیسم بدن، افزایش قند و انسولین در برخی افراد و مشکلات روده ای اشاره کرد.

در ادامه با مجله اینترنتی ماهتوتا همراه باشید تا بدانید سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟

سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟

سوکرالوز یک شیرین کننده مصنوعی فاقد کالری است و اسپلندا رایج ترین محصول حاوی این ماده می باشد.

این شیرین کننده از شکر و طی یک فرایند چند مرحله ای به دست می آید که در آن سه گروه هیدروژن – اکسیژن جایگزین اتم های کربن شده اند.

جالب است بدانید سوکرالوز نتیجه یک اشتباه آزمایشگاهی در سال 1976 توسط دانشمندی در کالج انگلیسی می باشد که به کشف این ماده شیرین منجر شد و پس از مدتی محصولات اسپلندا حاوی سوکرالوز با همکاری چند شرکت تولید و برای اولین بار در سال 1999 در ایالات متحده عرضه شدند.

امروز اسپلندا به عنوان جایگزین شکر در پخت و پز و شیرینی پزی استفاده می شود و تاکنون به هزاران محصول در سراسر دنیا افزوده شده است.

همان طور که گفتیم سوکرالوز فاقد کالری است اما اسپلندا حاوی گلوکز و مالتو دکسترین – از مشتقات اصلاح شده نشاسته – می باشد و کالری آن را تا 3.36 در هر گرم برآورده کرده اند، از آن جا که هر بار تنها مقدار اندکی از این محصول استفاده می شود کل کالری و کربوهیدراتی که اسپلندا به رژیم غذایی اضافه می کند ناچیز می باشد.

ناگفته نماند سوکرالوز 400 تا 700 برابر شیرین تر از شکر است و مانند بسیاری از شیرین کننده های محبوب ته مزه تلخ ندارد.

سوکرالوز چه تاثیری روی قند و انسولین می گذارد؟

به طور کلی سوکرالوز تاثیر کمی روی سطح قند و انسولین داشته یا هیچ تاثیری نمی گذارد اگرچه این مسئله به خود فرد و این که آیا به مصرف شیرین کننده های مصنوعی عادت دارد یا خیر بستگی دارد.

اگر جزو افرادی هستید که به طور مرتب سوکرالوز مصرف می کنند احتمالا تاثیری در سطح قند و انسولین شما ایجاد نمی شود اما اگر عادت به مصرف این ماده ندارید ممکن است تا حدی اثرگذار باشد.

آیا سوکرالوز برای آشپزی مناسب است؟

اگرچه گفته شده اسپلندا نسبت به حرارت مقاوم و برای پخت و پز و شیرینی پزی مناسب است اما اخیرا بعضی اطلاعات به دست آمده این مسئله را نقض کرده است.

به نظر می رسد اسپلندا در دمای بالا شروع به تجزیه و تعامل با سایر مواد کرده و پخت و پز با این ماده ممکن است برای سلامتی مضر باشد، به عنوان مثال حرارت دادن سوکرالوز همراه با گلیسیرین – ترکیبی که در مولکول های چربی وجود دارد – مواد مضری به نام کلروپروپانول ها تولید می کند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.

بنابراین توصیه می شود هنگام پخت و پز در دماهای بالاتر از 175 درجه سانتی گراد از شیرین کننده های دیگر استفاده کنید.

آیا سوکرالوز روی سلامت روده تاثیر می گذارد؟

همان طور که می دانید باکتری های مفید روده برای سلامت کلی بدن بسیار مهم هستند و هضم را بهبود بخشیده، به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کنند و خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش می دهند.

گفته شده مصرف سوکرالوز ممکن است روی عملکرد این باکتری ها اثر منفی گذاشته و باعث کاهش قابل توجه این باکتری ها از جمله بیفیدو باکتری ها و باکتری های اسید لاتیک شود، این در حالیست که باکتری های مضر کمتر تحت تاثیر این ماده قرار می گیرند.

سوکرالوز باعث افزایش یا کاهش وزن می شود؟

محصولاتی که حاوی شیرین کننده های فاقد کالری هستند اغلب به منظور کاهش وزن به بازار عرضه می شوند اما به نظر می رسد سوکرالوز و شیرین کننده های مصنوعی تاثیر قابل توجهی روی وزن و توده چربی ها نداشته باشند اگرچه در برخی موارد افزایش ناچیز شاخص توده بدنی گزارش شده است.

گفته شده مصرف شیرین کننده های مصنوعی به طور متوسط وزن بدن را حدود 0.8 کیلوگرم کاهش می دهند.

آیا سوکرالوز برای سلامتی مضر است؟

در مورد خطرات احتمالی سوکرالوز نیز مانند سایر شیرین کننده های مصنوعی بحث های زیادی صورت گرفته و طی این بحث ها برخی منابع ادعا کرده اند این ماده کاملا بی ضرر است اما امروزه دانشمندان در این مورد دچار تردید شده اند.

همان طور که قبلا گفتیم سوکرالوز ممکن است در برخی افراد باعث افزایش قند خون و انسولین شود، به محیط باکتریایی روده آسیب برساند و مشکلاتی در متابولیسم بدن ایجاد کند.

علاوه بر این بی خطر بودن سوکرالوز در دماهای بالا نیز زیر سوال رفته و توصیه شده از این ماده در پخت و پز و شیرینی پزی استفاده نشود.

به طور کلی تاثیر طولانی مدت سوکرالوز هنوز شناخته نشده است اما سازمان غذا و دارو در آمریکا آن را جزو مواد بی خطر دسته بندی کرده است.

بنابراین اگر طعم سوکرالوز را دوست دارید و با مصرف آن دچار مشکلات سلامتی روده ای و غیره نمی شوید می توانید در حد اعتدال از این ماده – در دماهای پایین – استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: همه چیز درمورد ویتامین K3

منبع: healthline

خانه » سلامت

برچسب‌ها: شیرین کننده ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


منوی کاربری


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
نویسندگان
لینک دوستان
آخرین مطالب
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



دیگر موارد
چت باکس

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)
تبادل لینک هوشمند

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان جی فان و آدرس jfun.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار وب سایت

آمار مطالب

:: کل مطالب : 1152
:: کل نظرات : 0

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 3

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 260
:: باردید دیروز : 476
:: بازدید هفته : 2205
:: بازدید ماه : 7771
:: بازدید سال : 16548
:: بازدید کلی : 16548