تفریحی ، سرگرمی ، سلامت ، روانشناسی ، دانلود آهنگ ، دانستی ها
تاثیرات زیره سبز سلامتی و لاغری
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:29 | بازدید : 261 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

تاثیرات زیره سبز سلامتی و لاغری:به انگلیسی (Cumin) در واقع میوه گیاه Cumin cyminum است که بومی آفریقا و خاورمیانه بوده و به عنوان ادویه و برای مقاصد دارویی و درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. زیره سبز به عنوان دومین ادویه محبوب جهان پس از فلفل شناخته شده است.

زیره سبز به دلیل مقادیر بالای مواد مغذی که دارد به بهبود هضم غذا کمک می کند، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و باعث بهبود گردش خون در بدن می شود.

در ادامه همراه مجله اینترنتی ماهتوتا باشید تا با تمامی تاثیرات زیره سبز سلامتی و لاغری،نحوه مصرف آن بیشتر آشنا شوید؛

تاثیرات زیره سبز سلامتی و لاغری

1. منبع غنی آنتی اکسیدان ها

دانه های زیره سبز حاوی مقادیر بالای آنتی اکسیدان ها هستند که به کاهش رادیکال های آزاد بدن کمک کرده و باعث احساس سلامتی، افزایش انرژی بدن و جوان سازی پوست صورت می شوند.

2. زیره سبز و سرطان

مطالعات نشان می دهند که زیره سبز به دلیل مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی که دارد، توانایی جلوگیری از تکثیر سلول های سرطانی را دارا می باشد.

در یک مطالعه انجام شده بر روی موش هایی که از زیره سبز تغذیه می کنند مشخص شده که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در آن ها بسیار کم است.

3. سلامت دستگاه گوارش

در طب سنتی از دانه های زیره سبز برای درمان سو هاضمه استفاده می شود. تحقیقات مدرن تایید کرده است که زیره سبز ممکن است با افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی به بهبود هضم غذا کمک کند و باعث آزاد شدن صفرا از کبد و بهبود هضم چربی ها و برخی مواد مغذی موجود در روده شود.

در یک مطالعه بر روی 57 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مشخص شده که مصرف زیره سبز به درمان علائم این بیماران کمک می کند.

درمان اسهال : در طب سنتی از دانه های زیره سبز برای درمان اسهال استفاده می شود. یک آزمایش بر روی موش هایی که دچار اسهال بوده اند نشان داده که مصرف عصاره زیره سبز به به درمان علائم آن ها کمک می کند.

4. زیره سبز قند خون و دیابت

در طب سنتی از زیره سبز برای کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت استفاده می شود اما مکانیسم عمل آن هنوز مشخص نشده است.

5. ضد میکروب قوی

روغن زیره سبز دارای خواص ضد میکروبی طبیعی است و به عنوان یک عفونی کننده مورد استفاده قرار می گیرد. این روغن حتی باکتری هایی را که در برابر سایر ضد عفونی کننده ها مقاوم هستند، از بین می برد.

برخی مطالعات نشان داده که زیره سبز خطر ابتلا به مسمومیت غذایی ناشی از آلودگی میکروبی را کاهش می دهد.

6. ضد التهاب طبیعی

ترکیبات فعال موجود در دانه های زیره سبز دارای خاصیت ضد التهابی قوی هستند که خطر ابتلا به التهاب مزمن و درد را از بین می برند.

7. زیره سبز و چربی خون

برخی مطالعات نشان می دهد که زیره سبز به کاهش تری گلیسیرید و کلسترول خون بالا کمک کرده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد.

در یک مطالعه مشخص شده که مصرف 75 میلی گرم زیره سبز دو بار در روز به مدت هشت هفته باعث کاهش تری گلیسیرید بالای خون می شود.

در یک مطالعه بر روی 88 زن مشخص شده که مصرف 3 گرم زیره سبز با ماست دو بار در روز به مدت سه ماه باعث افزایش کلسترول خوب خون یا HDL می شود.

8.کاهش وزن و لاغری

مطالعات نشان داده که مکمل های زیره سبز باعث لاغری و کاهش وزن می شوند؛

یک مطالعه بر روی 88 زن که دچار اضافه وزن بودند نشان داده که ماست حاوی 3 گرم زیره سبز باعث کاهش وزن می شود.

یک مطالعه دیگر نشان داده که مصرف روزانه 75 میلی گرم مکمل زیره باعث کاهش 1.4 کیلوگرم وزن این افراد می شود.

یک مطالعه بالینی نشان داده که مصرف یک مکمل غلیظ زیره سبز به مدت 8 هفته باعث کاهش 1 کیلوگرم از وزن افراد می شود.

9. تقویت حافظه

زیره می تواند با تحریک سیستم عصبی مرکزی باعث تقویت حافظه، بهبود عملکرد مغز و درمان بیماری پارکینسون شود.

10. منبع غذایی آهن

دانه های زیره سبز به طور طبیعی غنی از آهن هستند و به عنوان یکی از بهترین منابع غذایی برای بهبود رشد کودکان و درمان کم خونی ناشی از قاعدگی در زنان و دختران جوان شناخته می شود.

11. استرس و افسردگی

برخی مطالعات نشان داده اند که زیره سبز به دلیل مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی که دارد به کاهش استرس و درمان افسردگی کمک می کند.

عوارض و مضرات زیره سبز

ناباروری مردان

محققان شواهدی یافتند که نشان می دهد زیره سبز سرکوب کننده تستوسترون بوده و می تواند باعث ناباروری در مردان شود.

بارداری و شیردهی

در طب سنتی گفته می شود که زیره سبز باعث سقط جنین می شود به همین دلیل توصیه می شود که زنان در دوران بارداری از مصرف زیره سبز اجتناب کنند.

هنوز اطلاعاتی از اثر زیره سبز بر روی زنان شیرده منتشر نشده به همین دلیل توصیه می شود که زنان در دورذان شیردهی از مصرف آن خودداری کنند.

تداخل دارویی

برخی تحقیقات نشان می دهد که زیره سبز ممکن است با برخی از آنتی بیوتیک ها و دارو های کاهش دهنده قند خون تداخل داشته باشد.

طبع زیره سبز چیست؟

طبیعت و مزاج زیره سبز گرم و خشک می باشد. زیره سبز سرشار از آنتی اکسیدان ها، ویتامین A، آهن، کلسیم، منیزیم و فیبر است.

طریقه مصرف زیره سبز

زیره یک ادویه فوق العاده طعم دهنده است که برای تهیه انواع سوپ ها، خورش ها، سالاد ها، تاکو و خوش طعم کردن برنج به کار برده می شود.

از دانه های زیره سبز برای تهیه چای و دمنوش، روغن و عرق زیره سبز استفاده می شود.

امروزه مکمل زیره سبز هم به بازار عرضه شده است.

مقدار مصرف روزانه زیره سبز

بهترین میزان مصرف زیره سبز به عنوان یک مکمل گیاهی 300 تا 600 میلی گرم در روز است.

بیشتر بخوانید: سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟

ارزش غذایی زیره سبز (1 قاشق غذاخوری معادل 6 گرم )

  • کالری : 22
  • چربی : 1.3 گرم
  • کربوهیدرات : 2.7 گرم
  • پروتئین : 1.1 گرم
  • فیبر : 0.6 گرم

منابع : healthline – medicalnewstoday

خانه » تناسب اندام

برچسب‌ها: لاغری ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


مالتوز یا شیرین کننده شکر مالت چیست؟
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:29 | بازدید : 251 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

مالتوز یا شیرین کننده شکر مالت چیست؟ نوعی شکر است که از دو مولکول گلوکز متصل به هم ساخته شده و به عنوان شیرین کننده مواد غذایی و نوشیدنی ها و همچنین در فرایند تخمیر برای تهیه نان و شیرینی ها از آن استفاده می شود.

از آن جا که بعضی شرکت های غذایی مدتی است به جای استفاده از شیرین کننده های با فروکتوز بالا از مالتوز فاقد فروکتوز استفاده می کنند این سوال برای بسیاری از مردم پیش آمده که آیا مالتوز واقعا نسبت به شکر معمولی و شیرین کننده های سرشار از فروکتوز سالم تر است یا ممکن است مضراتی برای سلامتی داشته باشد؟

در ادامه مقاله قصد داریم درباره مالتوز و اثر آن روی سلامتی صحبت کرده و با تفاوت های این شیرین کننده با شکر معمولی و شربت ذرت سرشار از فروکتوز آشنا شویم. با مجله اینترنتی ماهتوتا همراه باشید.

مالتوز یا شیرین کننده شکر مالت چیست؟

مالتوز نوعی شکر فاقد فروکتوز است و هنگامی که گیاهان انرژی ذخیره شده در خود را برای جوانه زدن تجزیه می کنند در دانه و دیگر بخش های آن ها به طور طبیعی ساخته می شود.

اکثر شکرها زنجیره های کوتاهی از مولکول های کوچک تر شکر هستند که به عنوان بلوک های ساختاری شکر عمل می کنند.

به عنوان مثال مالتوز از دو واحد گلوکز و شکر معمولی یا ساکارز از یک مولکول گلوکز و یک مولکول فروکتوز ساخته شده است.

مالتوز می تواند از تجزیه نشاسته – زنجیره طولانی از تعداد زیادی واحد گلوکز – حاصل شود، در واقع آنزیم های روده ای ما این زنجیره های گلوکزی را به مالتوز تبدیل می کنند. دانه های گیاهان نیز هنگام جوانه زدن آنزیم هایی تولید می کنند که باعث آزاد سازی شکر از نشاسته می شود.

مدت هاست از مزایای این فرایند طبیعی برای تولید مواد غذایی استفاده شده است که یک نمونه پر کاربرد آن فرایند مالت زدن غلات می باشد.

مالتوز معمولا به صورت کریستال های خشک یا شربت به فروش می رسد، این شربت اغلب مبتنی بر ذرت است اما نباید آن را با شربت ذرت سرشار از فروکتوز اشتباه گرفت.

از مالتوز می توان به عنوان جایگزین یک به یک سایر شکرها در دستورات غذایی استفاده کرد اما از آن جا که شیرینی آن کمتر از شکر معمولی و فروکتوز است ممکن است در برخی دستورالعمل های آشپزی نیاز باشد مالتوز بیشتری استفاده شود.

تحمل پذیری مالتوز در برابر سرما و گرما نسبت به شکر معمولی و فروکتوز بیشتر است به همین دلیل در تولید آب نبات و دسرهای منجمد کاربرد دارد.

امروزه با افزایش آگاهی عمومی در مورد مضرات شربت ذرت سرشار از فروکتوز و دیگر شیرین کننده های حاوی فروکتوز، بسیاری از شرکت های غذایی به استفاده از مالتوز که نوعی شکر فاقد فروکتوز است روی آورده اند.

مواد غذایی سرشار از شکر مالتوز

برخی مواد غذایی طبیعی از جمله غلات نشاسته ای، برخی سبزیجات و میوه های خاص و همچنین محصولات مصنوعی حاوی مالتوز هستند. به عنوان مثال:

  • مالتوز در گندم، کورن میل (نوعی آرد ذرت)، جو و چند دانه باستانی وجود دارد و در بسیاری از غلات صبحانه از غلات مالت زده برای افزودن شیرینی طبیعی استفاده می شود
  • میوه هایی همچون هلو و گلابی منبع طبیعی مالتوز هستند
  • سیب زمینی شیرین نسبت به سایر مواد غذایی مالتوز بیشتری دارد و طعم شیرین آن نیز از همین ماده نشات گرفته است
  • در محصولات مصنوعی نیز اکثر شربت ها شیرینی خود را مدیون مالتوز هستند، مثلا بیش از نیمی از شکر موجود در شربت ذرت با مالتوز بالا به شکل مالتوز است، در تولید آب نبات ها و شیرین کننده های ارزان قیمت نیز از مالتوز استفاده می شود

آیا مالتوز سالم تر از شکر معمولی است؟

بسیاری از افراد معمولا از شکر معمولی به عنوان شیرین کننده غذاها و برای پخت و پز استفاده می کنند.

همان طور که قبلا اشاره کردیم این شکر زنجیره کوتاهی از دو شکر دیگر است و از اتصال یک مولکول گلوکز و یک مولکول فروکتوز به دست آمده بنابراین اثر آن روی سلامتی ترکیبی از اثر هر دو ماده می باشد.

به طور کلی فروکتوز نسبت به گلوکز مضرات بیشتری برای بدن دارد و مصرف زیاد آن می تواند به چاقی، افزایش مقاومت به انسولین و دیابت منجر شود.

مالتوز در مقایسه با شکر معمولی فقط از گلوکز تشکیل شده و فاقد فروکتوز است بنابراین کمی سالم تر از شکر معمولی به نظر می رسد اگرچه نمی توان با قطعیت در این باره صحبت کرد.

مقایسه شربت ذرت سرشار از مالتوز و شربت ذرت سرشار از فروکتوز

برخی افراد گمان می کنند شکر معمولی نسبت به شربت ذرت سرشار از فروکتوز سالم تر است اما در واقع محتوای فروکتوز این دو ماده بسیار شبیه به هم است.

شکر معمولی دقیقا 50 درصد گلوکز و 50 درصد فروکتوز دارد در حالی که شربت ذرت با فروکتوز بالا حدود 55 درصد فروکتوز و 45 درصد گلوکز دارد، با این تفاوت بسیار ناچیز نمی توان گفت شکر معمولی سالم تر است.

به طور کلی شرکت های مواد غذایی با جایگزینی شربت ذرت فروکتوز بالا با شربت ذرت با مالتوز بالا – اغلب با نسبت جایگزینی یک به یک – سعی کرده اند از میزان فروکتوز موجود در محصولات خود بکاهند که کار درستی است زیرا مالتوز نسبت به فروکتوز گزینه سالم تری محسوب می شود.

با این حال ممکن است در برخی محصولات جایگزینی یک به یک انجام نشده باشد. علاوه بر این صرفا به این خاطر که فروکتوز نسبت به مالتوز مضرات بیشتری دارد نمی توان گفت مالتوز ماده سالمی است و نباید در مصرف آن زیاده روی شود.

آیا مالتوز برای سلامتی مضر است؟

از آن جا که مالتوز هنگام تجزیه به گلوکز تبدیل می شود احتمالا تاثیر آن روی سلامتی بدن بسیار شبیه سایر منابع گلوکزی است و از نظر تغذیه ای کالری آن با کالری موجود در نشاسته ها و سایر شکرها تقریبا مشابه می باشد.

عضلات، کبد و مغز می توانند گلوکز را به انرژی تبدیل کنند. در واقع مغز بیشتر انرژی خود را از گلوکز دریافت می کند اما زمانی که نیاز بدن به انرژی تامین شود گلوکز باقی مانده در جریان خون به صورت چربی در بدن ذخیره خواهد شد.

نتیجه آن که مالتوز اگر به اندازه متعادل مصرف شود در بدن برای تولید انرژی استفاده شده و ضرری برای سلامتی نخواهد داشت اما زیاده روی در مصرف آن همانند سایر شکرها می تواند به مشکلات سلامتی مختلف از جمله چاقی، دیابت، بیماری های قلبی و کلیوی منجر شود.

سخن آخر…

مالتوز نوعی شکر فاقد فروکتوز است که شیرینی آن کمتر از شکر معمولی بوده و معمولا به عنوان جایگزین شربت ذرت با فروکتوز بالا در محصولات غذایی استفاده می شود.

با توجه به آن چه گفته شد به طور کلی بهتر است به جای شکرهای افزودنی همچون شکر معمولی یا مالتوز از میوه ها و توت ها به عنوان شیرین کننده استفاده کنید تا علاوه بر کاهش مصرف شکرهای افزودنی در رژیم غذایی از مواد مغذی موجود در آن ها مانند فیبر، ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها نیز بهره مند شوید.

بیشتر بخوانید : سوکرالوز شیرین کننده مصنوعی چیست؟

منبع: healthline

خانه » سلامت

برچسب‌ها: مالت ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


تاثیرات تخم شنبلیله برای دیابت
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:28 | بازدید : 272 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

تاثیرات تخم شنبلیله برای دیابت:شنبلیله از گیاهان پر خاصیتی است که هم برگ ها و هم دانه های قهوه ای رنگ کوچکش خوراکی بوده و فواید زیادی در طب سنتی دارند. از دیرباز از تخم شنبلیله برای کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت استفاده می شده است.

تخم شنبلیله که به شکل های مختلف دانه کامل، پودر، مکمل و دمنوش شنبلیله قابل استفاده است خواص زیادی برای افراد مبتلا به دیابت دارد که از آن جمله می توان به کاهش قند خون ناشتا و بعد از غذا، بهبود تحمل گلوکز، کاهش کلسترول بد، کاهش تری گلیسیرید خون و کاهش مقاومت به انسولین اشاره کرد.

در ادامه مطلب قصد داریم به بررسی تاثیرات تخم شنبلیله برای دیابت  بپردازیم.با مجله اینترنتی ماهتوتا همراه باشید.

آیا دیابتی ها می توانند تخم شنبلیله بخورند؟

بله! مصرف تخم شنبلیله به دلیل فوایدی که برای دیابت نوع 1 و 2 دارد به عنوان یکی از دانه های دوست دار دیابت شناخته شده و این افراد می توانند پس از مشورت با پزشک آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنند.

تاثیرات تخم شنبلیله برای دیابت چیست؟

برخی از مهم ترین فواید تخم شنبلیله برای دیابت عبارتند از:

  • تخم شنبلیله سرشار از فیبر محلول است که با کند کردن هضم و جذب کربوهیدرات ها به کاهش قند خون کمک می کند.
  • به نظر می رسد تخم شنبلیله با کاهش قند خون و بهبود تحمل گلوکز می تواند بسیاری از علائم متابولیک مربوط به دیابت نوع 1 و 2 در این بیماران را بهبود ببخشد.
  • افزودن پودر شنبلیله بدون چربی به رژیم غذایی روزانه بیماران دیابتی احتمالا اثر خوبی در دیابت نوع 1 داشته و به کاهش سطح قند خون ناشتا، بهبود تحمل گلوکز و همچنین کاهش کلسترول بد و تری گلیسیرید خون کمک می کند.
  • این دانه ها از افزایش ناگهانی قند خون بعد از غذا در دیابت نوع 2 پیشگیری می کنند.
  • تخم شنبلیله برای بهبود نحوه استفاده بدن از قندها و افزایش میزان انسولین آزاد شده مفید است.
  • به نظر می رسد مصرف نان و شیرینی جات پخته شده با آرد شنبلیله می تواند مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.

نحوه مصرف تخم شنبلیله

تخم شنبلیله طعم تلخ و آجیلی دارد و اغلب در ترکیب ادویه جات استفاده می شود.

هندی ها از این دانه در کاری، ترشی و سس های دیگر استفاده می کنند.

می توانید از تخم شنبلیله برای تهیه دمنوش استفاده کنید یا پودر آن را روی ماست بپاشید و میل کنید.

عوارض تخم شنبلیله چیست؟

اگرچه استفاده از مقادیر معمولی تخم شنبلیله در آشپزی معمولا بی خطر است اما در موارد زیر باید از مصرف این دانه ها اجتناب شود:

  • مصرف تخم شنبلیله در زنان باردار ممکن است باعث انقباضات رحمی شده و خطر سقط جنین را افزایش دهد.
  • عوارض احتمالی این دانه ها برای مادران شیرده مشخص نشده، توصیه می شود این افراد از مصرف تخم شنبلیله اجتناب کنند.
  • ترکیبات موجود در تخم شنبلیله در خانم هایی که به سرطان های حساس به هورمون مبتلا هستند می تواند از هورمون استروژن تقلید کرده و برای بدن آن ها مضر باشد.
  • مواد شیمیایی خاص موجود در این دانه ها مانند دی متیل پیرازین باعث ایجاد بوی خاصی در بدن شود.
  • شنبلیله ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود، به همین دلیل لازم است قبل از افزودن آن به برنامه غذایی حتما با پزشک درباره آلرژی های غذایی خود صحبت کنید.
  • فیبر موجود در شنبلیله می تواند جذب برخی داروهای خوراکی در بدن را کاهش دهد، توصیه می شود تا چند ساعت بعد از مصرف دارو از شنبلیله استفاده نکنید.
  • زیاده روی در مصرف شنبلیله ممکن است به عوارضی همچون گاز و نفخ منجر شود.
  • شنبلیله ممکن است با داروهای مختلف به خصوص داروهای اختلالات لخته شدن خون و دیابت تداخل داشته باشد. در صورت مصرف تخم شنبلیله پزشک ممکن است دوز داروهای دیابت را کاهش دهد تا بیمار به افت شدید قند خون دچار نشود.

بیشتر بخوانید : توت فرنگی برای افراد دیباتی

منابع: healthlinediabetes

خانه » سلامت

برچسب‌ها: شنبلیله ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


اطلاعات قرص آمیودارون (Amiodarone)
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:27 | بازدید : 253 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

 قرص آمیودارون (Amiodarone) با نام تجاری: کوردارون از داروهای ضد آریتمی است که با مسدود کردن سیگنال های الکتریکی خاص در قلب – که می توانند باعث نامنظم شدن ضربان قلب شوند – عمل می کند.

 آمیودارون (Amiodarone) چیست؟

آمیودارون گیرنده هایی که از آدرنالین استفاده می کنند را مسدود کرده، عبور سدیم از سلول های قلبی را کند یا متوقف می کند و زمان فعالیت برای انقباضات قلبی را افزایش می دهد.

به طور کلی داروهای ضد آریتمی به چهار کلاس اصلی تقسیم می شوند و آمیودارون به کلاس III تعلق دارد.

موارد مصرف قرص آمیودارون (Amiodarone)

آمیودارون تنها برای درمان اختلالات ریتم قلبی کشنده تجویز می شود.

این دارو برای درمان انواع خاصی از اختلالات ضربان قلب نامنظم و احتمالا کشنده مانند فیبریلاسیون بطنی مداوم یا تاکیکاردی استفاده می شود.

آمیودارون ریتم قلبی را به حالت طبیعی برگردانده و به حفظ وضعیت ضربان قلب ثابت و منظم کمک می کند.

لازم به ذکر است آریتمی قلبی ممکن است در اختلالاتی همچون آریتمی بطنی، فیبریلاسیون دهلیزی یا کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (ضخیم شدن دیواره قلب) ایجاد شود.

نکته مهم: داروی آمیودارون ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.

نحوه مصرف قرص آمیودارون (Amiodarone)

آمیودارون خوراکی معمولا 1 یا 2 بار در روز طبق دستور پزشک مصرف می شود. می توان این دارو را به همراه غذا یا بدون آن میل کرد، مهم این است که هر روز از یک روش مصرف استفاده کنید.

این دارو را با یک لیوان پر آب میل کنید.

هنگام مصرف آمیودارون از مصرف گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت اجتناب کنید مگر آن که پزشک دستور دیگری بدهد. گریپ فروت می تواند باعث افزایش سطح این دارو در خون شود.

دوز مصرف دارو با توجه به شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود. پزشک ممکن است از دوزهای بالاتر شروع کرده و به مرور دوز مصرف را کاهش دهد. دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید و از قطع یا تغییر دوز یا استفاده از هر گونه داروی جایگزین آمیودارون اجتناب کنید.

اولین دوزهای آمیودارون معمولا در بیمارستان مصرف می شود که ریتم قلب در شروع دوره درمان بررسی شود، تزریق آمپول آمیودارون نیز باید در بیمارستان انجام شود.

ممکن است حدود 3 هفته طول بکشد تا وضعیت ریتم قلب بهبود پیدا کند، حتی اگر احساس خوبی پیدا کرده اید به مصرف دارو ادامه دهید.

در صورتی که وضعیت بیماری بهبود نیافته یا بدتر شود به پزشک اطلاع دهید.

در طول دوره درمان به طور منظم با پزشک ملاقات داشته باشید تا پزشک از تاثیر دارو مطمئن شود.

عوارض جانبی قرص آمیودارون (Amiodarone)

در صورت بروز علائم آلرژیک همچون کهیر، تنفس دشوار، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.

نکته مهم: مدت زیادی طول می کشد تا اثر آمیودارون به طور کامل از بدن پاک شود و به همین دلیل تا مدت ها بعد از قطع دارو ممکن است عوارض جانبی آن ادامه داشته باشد.

آمیودارون از داروهای با عوارض جانبی بالقوه کشنده است و به همین دلیل هشدارهای دارویی زیادی در مورد این دارو وجود دارد و تنها در مواردی که فواید مصرف آن از مضراتش بیشتر باشد تجویز می شود.

در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی زیر – حتی اگر چند ماه از قطع مصرف آمیودارون گذشته باشد – با پزشک مشورت کنید:

  • خس خس سینه، سرفه، درد قفسه سینه، سرفه با خلط خونی، تب
  • یک الگوی ضربان قلب نا منظم تشدید شده یا جدید (سریع، کند یا کوبنده)
  • احساس سبکی سر مانند غش کردن
  • تاری دید، دیدن هاله اطراف نورها (چشم های شما ممکن است نسبت به نور حساس تر شده باشد)
  • مشکلات کبدی با علائم حالت تهوع، استفراغ، درد معده (بالای معده سمت راست)، خستگی، ادرار تیره، زردی (زرد شدن چشم یا پوست)
  • مشکلات عصبی با علائم از دست دادن هماهنگی بدن، ضعف عضلانی، حرکات عضلانی غیر ارادی، احساس سوزن سوزن شدن دست ها یا قسمت پایین پا
  • علائم پرکاری تیروئید مانند کاهش وزن، ریزش مو، احساس گرما، افزایش تعریق، لرزش، احساس عصبی بودن یا تحریک پذیری، دوره قاعدگی نامنظم، ورم در گردن یا گواتر
  • علائم کم کاری تیروئید مانند افزایش وزن، خستگی، افسردگی، مشکل تمرکز، احساس سرما

برخی عوارض جانبی شایع آمیودارون عبارت است از:

  • حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها
  • یبوست

از جمله عوارض جانبی جدی آمیودارون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آسیب ریه شامل فیبروز یا التهاب ریوی
  • آسیب یا التهاب کبدی شامل سطح غیر طبیعی تست های عملکرد کبدی
  • ریتم یا ضربان قلب نامنظم (توجه داشته باشید داروهایی که برای درمان آریتمی استفاده می شوند می توانند باعث بروز این عارضه نیز شوند)

نکته: آمیودارون ممکن است باعث حساسیت بدن به نور آفتاب شود، توصیه می شود در دوره درمان از قرار گرفتن مستقیم در مقابل نور خورشید بدون استفاده از ضد آفتاب و لباس های مناسب و همچنین برنزه کردن اجتناب کنید.

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی آمیودارون نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاطی مصرف قرص آمیودارون (Amiodarone)

  • قبل از مصرف آمیودارون اگر به این دارو حساسیت دارید یا از هر گونه آلرژی دیگر رنج می برید با پزشک مشورت کنید.
  • قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از بیماری ها یا اختلالات زیر رنج برده اید:

– بیماری کبدی
– بیماری ریوی
– مشکلات تیروئید
– یک وضعیت جدی قلبی به نام بلاک AV (درجه 2 یا 3) مگر این که از باتری قلب استفاده کنید
– حساسیت به نور خورشید
– داشتن باتری قلب
– بیماری قلبی یا شرایطی همچون بلوک قلبی، ضربان قلب کند، بزرگ شدن قلب، فشار خون پایین یا بالا
– مصرف وارفارین (آمیودارون ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد)
– بیماری ریوی مانند فیبروز ریوی یا بیماری انسداد مزمن ریوی
– مشکلات بینایی
– عدم تعادل الکترولیتی مانند پایین بودن سطح پتاسیم یا منیزیم در خون

  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود بنابراین تا زمانی که تحت تاثیر آن هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند سرگیجه را تشدید کند.
  • از مصرف الکل همزمان با آمیودارون اجتناب کرده و در صورتی که ماری جوانا مصرف می کنید با پزشک مشورت کنید.
  • قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
  • آمیودارون ممکن است باعث بروز اختلال طولانی شدن زمان QT شود که روی ریتم قلب اثر می گذارد و در برخی موارد نادر ممکن است به ضربان قلب سریع یا نامنظم کشنده یا علائم دیگر مانند سرگیجه شدید و خستگی منجر شده و لازم است به اورژانس مراجعه شود.
  • ابتلا به برخی بیماری های خاص یا مصرف برخی داروها ممکن است خطر طولانی شدن زمان QT را افزایش دهد. قبل از مصرف آمیودارون لیست داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار داده و در صورتی که به مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن زمان QT در EKG) مبتلا بوده یا سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات قلبی خاص ( از جمله طولانی شدن زمان QT در EKG و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی) دارید به پزشک اطلاع دهید.
  • پایین بودن سطح پتاسیم یا منیزیم در خون نیز خطر ابتلا به اختلال طولانی شدن زمان QT را افزایش می دهد به خصوص اگر داروهای خاص مانند دیورتیک ها مصرف می کنید یا دچار تعریق شدید، اسهال یا استفراغ هستید.
  • افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص طولانی شدن QT، مشکلات تیروئیدی یا مشکلات ریوی حساسیت بیشتری دارند.
  • توصیه می شود بیماران قبل از شروع مصرف و در دوره درمان به صورت سالانه تست عملکرد ریه انجام دهند.
  • این دارو ممکن است روی نتایج برخی آزمایش ها اثر بگذارد، در این مورد به مسئول آزمایشگاه اطلاع دهید.

 قرص آمیودارون (Amiodarone) در بارداری

مصرف آمیودارون در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید حتما به پزشک اطلاع دهید.

 قرص آمیودارون (Amiodarone) در شیردهی

آمیودارون به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی روی نوزاد داشته باشد، استفاده از این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود، در این مورد با پزشک مشورت کنید.

قرص آمیودارون (Amiodarone)قرص آمیودارون (Amiodarone)

تداخل دارویی قرص آمیودارون

در صورت مصرف داروهای زیر از مصرف آمیودارون اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید:

  • داروهای کنترل ریتم قلب مانند دوفتیلید، دروندارون، ایبوتیلید
  • فورادیل یا فورموترول
  • داروهای اختلالات روانی مانند هالوپریدول، زیپراسیدون
  • پنتامیدین
  • وارفارین
  • پیموزاید
  • لومیتاپید
  • داروهای ضد ایدز مانند ایندیناویر، نلفیناویر، ریتوناویر، ساکویناویر

سایر داروهایی که با آمیودارون تداخل خطرناک دارند عبارتند از:

  • داروهای ضد افسردگی مانند نورتریپتیلین، ونلافاکسین، سیتالوپرام
  • آنتی بیوتیک هایی مانند آزیترومایسین، کلاریترومایسین، سیپروفلوکساسین
  • تلاپرویر
  • استاتین هایی همچون آترواستاتین، لوواستاتین، سیمواستاتین
  • کلوزاپین، کوتیاپین، پالیپریدون
  • داروهای سرطان مانند ایماتینیب، الیگارد، لوپرولاید و کریزوتینیب
  • فلوکونازول، کتوکونازول، وریکونازول، ایتراکونازول
  • سایمتیدین
  • مکمل گیاهی مخمر سنت جان

نکته مهم: تا چند ماه بعد از قطع آمیودارون نیز قبل از مصرف هر گونه دارو با پزشک مشورت کنید و به خاطر داشته باشید که چه مدت از آخرین باری که این دارو را مصرف کرده اید گذشته است.

توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف آمیودارون حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.

دوز مصرف قرص آمیودارون

آمیودارون یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

در بزرگسالان در مواردی که بیمار برای اولین بار آمیودارون مصرف می کند پزشک ممکن است به مدت 1 تا 3 هفته (گاهی بیشتر) از دوزهای 800 تا 1600 میلی گرم در روز شروع کند تا زمانی که بدن به این دارو واکنش نشان دهد. سپس احتمالا دوز مصرف را به مدت 1 ماه به دوزهای 400 تا 600 میلی گرم در روز کاهش می دهد و پس از آن دوز معمول 400 میلی گرم در روز خواهد بود.

دوز مصرف آمیودارون در کودکان معمولا کمتر از 400 میلی گرم در روز است و لازم است دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید.

در مورد تعداد نوبت مصرف آمیودارون در روز طبق دستور پزشک عمل کنید.

فرمول تزریق قرص آمیودارون

نحوه محاسبه پروتکل آمیودارون یا فرمول محاسبه آمیودارون تزریقی طبق دستور پزشک و توسط پرستار بیمارستان انجام می شود.

در صورت فراموش کردن قرص آمیودارون به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.

عوارض مصرف بیش از حد آمیودارون

در صورت مصرف بیش از حد آمیودارون با اورژانس تماس بگیرید. اوردوز این دارو می تواند کشنده باشد.

برخی علائم مصرف بیش از حد آمیودارون عبارتند از:

  • ضعف
  • سرگیجه شدید
  • ضربان قلب بسیار کند
  • حالت غش

اشکال دارویی آمیودارون

برخی اشکال دارویی آمیودارون در ایران عبارتند از:

قرص آمیوفارم 200 میلی گرم
قرص آمیودارون 200 میلی گرم
سرنگ آماده تزریق آمیودارون 50میلی گرم/میلی لیتر 3میلی لیتر
آمپول سداکورن 50 میلی گرم/میلی لیتر 3 میلی لیتر
آمپول آمیودارون 150 میلی گرم/3 میلی لیتر
آمپول کوردارون 150 میلی گرم/3 میلی لیتر

اطلاعات قرص آمیودارون (Amiodarone)

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره قرص آتازاناویر(Atazanavir)

منابع: webmddrugseverydayhealth

خانه » سلامت

برچسب‌ها: آمیودارون ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


اطلاعات قرص آمیلوراید (Amiloride)
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 16:27 | بازدید : 256 | نویسنده : مهدیار | ( نظرات )

آمیلوراید (Amiloride) چیست؟

اطلاعات قرص آمیلوراید:آمیلوراید (Amiloride) با نام تجاری: میدامور از داروهای دیورتیک نگهدارنده پتاسیم است که به دفع آب و نمک اضافی بدن کمک کرده، مانع جذب بیش از حد نمک در بدن می شود و در عین حال از دست دادن زیاد پتاسیم توسط کلیه ها و کاهش سطح پتاسیم بدن جلوگیری می کند.

موارد مصرف آمیلوراید (Amiloride)

آمیلوراید همراه با سایر داروهای دیورتیک (از جمله فوروزماید و دیورتیک های تیازید مانند هیدروکلروتیازید) برای موارد زیر استفاده می شود:

  • درمان فشار خون بالا
  • درمان نارسایی قلبی
  • درمان مایعات اضافی بدن (ادما)
  • درمان یا پیشگیری از کمبود بیش از حد پتاسیم خون ناشی از مصرف سایر دیورتیک ها
  • درمان یا پیشگیری از سطح پایین پتاسیم خون (هیپوکالمی) در بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا نارسایی احتقانی قلب

لازم به ذکر است کاهش فشار خون بالا خطر بروز سکته مغزی، حمله قلبی و مشکلات کلیوی را کاهش می دهد.

این دارو معمولا به همراه سایر داروها تجویز می شود.

نکته مهم: داروی آمیلوراید ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در این مطلب تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.

نحوه مصرف قرص آمیلوراید (Amiloride)

این دارو به صورت خوراکی، با غذا و معمولا یک بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف می شود.

اگر این دارو را خیلی نزدیک به زمان خواب مصرف کنید ممکن است مجبور شوید نیمه شب به دستشویی بروید بنابراین بهتر است حداقل 4 ساعت قبل از خواب این دارو را میل کنید.

مقدار مصرف دارو به شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان بستگی دارد.

حتی اگر احساس خوبی دارید از قطع دارو بدون مشورت با پزشک اجتناب کنید، بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا احساس بیماری ندارند.

تغییرات سبک زندگی مانند مدیریت استرس، ورزش و تغییر رژیم غذایی ممکن است اثربخشی این دارو را افزایش دهد. گاهی پزشک توصیه می کند در دوره درمان غذاهای خاصی مصرف شود، حتما طبق دستور پزشک عمل کنید.

اگر در دوره درمان وضعیت بیماری بهبود نیافته یا بدتر شود – مثلا اگر فشار خون بالا بماند یا افزایش یابد – به پزشک اطلاع دهید.

آمیلوراید – اچ یا آمیلوراید هیدروکلروتیازید

آمیلوراید اچ از داروهای هم گروه آمیلوراید و ترکیب دو داروی آمیلوراید و هیدروکلروتیازید می باشد، همان طور که در بالا اشاره کردیم آمیلوراید معمولا به همراه داروهای گروه تیازید مانند هیدروکلروتیازید مصرف می شود به همین دلیل ترکیب این دو دارو به صورت داروی آمیلوراید اچ عرضه شده است.

عوارض جانبی آمیلوراید (Amiloride)

در صورت بروز علائم واکنش های آلرژیک مانند کهیر، مشکل تنفسی، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.

در صورت بروز علائم زیر، مصرف آمیلوراید را متوقف کرده و با پزشک مشورت کنید:

  • افزایش تشنگی، کاهش ادرار
  • تعریق شدید یا پوست داغ و خشک
  • لرزش، گیجی، از دست دادن هوشیاری
  • زردی (زرد شدن پوست یا چشم)
  • پتاسیم بالا با علائم خستگی، بی حسی یا سوزن سوزن شدن، ضربان قلب آهسته یا غیر معمول، ضعف عضلانی یا احساس لنگیدن
  • کاهش سطح سدیم در بدن با علائم سردرد، سردرگمی، لکنت زبان، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن تعادل، احساس عدم ثبات

برخی عوارض جانبی شایع آمیلوراید عبارتند از:

  • حالت تهوع، درد معده، گاز، از دست دادن اشتها
  • سردرد
  • جوش

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی آمیلوراید نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاطی مصرف آمیلوراید

  • قبل از مصرف آمیلوراید اگر به این دارو حساسیت دارید یا از آلرژی دیگر رنج می برید با پزشک مشورت کنید.
  • قبل از مصرف دارو سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از بیماری ها یا مشکلات زیر رنج برده اید:

– مشکل درمان نشده عدم تعادل مواد معدنی یا نمک مانند سطح بالای پتاسیم، سطح پایین سدیم
– بیماری کلیوی
– بیماری کبدی
– دیابت
– از دست رفتن آب زیاد از بدن (کم آبی)
– بیماری قلبی
– مشکلات تنفسی
– اگر رژیم غذایی کم نمک دارید
– اگر به شدت مریض یا ناتوان هستید

  • قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که تحت تاثیر آن هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل دارد اجتناب کنید.
  • در صورت مصرف الکل مقدار آن را کاهش داده و در صورتی که ماری جوانا مصرف می کنید با پزشک مشورت کنید.
  • از دست دادن قابل توجه آب بدن در اثر تعریق زیاد، استفراغ یا اسهال می تواند باعث کاهش فشار خون و بدتر شدن سرگیجه شود. برای جلوگیری از این اثرات و کم آبی بدن مایعات فراوان بنوشید. اگر دچار مشکلی هستید که باید مایعات کمتر مصرف کنید، قادر به نوشیدن مایعات کافی نیستید یا اسهال یا استفراغ دائمی دارید با پزشک مشورت کنید.
  • این دارو سطح پتاسیم خون را افزایش می دهد، توصیه اکید می شود مصرف مواد غذایی حاوی پتاسیم فراوان مانند موز و آب پرتقال را کاهش داده و قبل از استفاده از هر نوع محصول حاوی پتاسیم مانند مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمک با پزشک مشورت کنید.
  • در صورت ابتلا به مشکلات کلیوی یا اگر قادر به ادرار کردن نیستید یا پتاسیم خون شما بالا است از مصرف این دارو اجتناب کنید.
  • در طول استفاده از آمیلوراید احتمالا نیاز به انجام آزمایش خون مکرر است. همچنین ممکن است لازم باشد عملکرد قلب با نوار قلب بررسی شود.
  • مصرف آمیلوراید ممکن است روی نتیجه آزمایش های خاص اثر بگذارد، قبل از آزمایش با پزشک مشورت کنید. ممکن است نیاز باشد حداقل 3 روز قبل از انجام آزمایش تحمل گلوکز از مصرف این دارو اجتناب کنید.

آمیلوراید در بارداری

مصرف آمیلوراید در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا مورد نیاز است و زیر نظر پزشک امکان پذیر است. در صورت باردار شدن یا قصد بارداری در دوره مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.

آمیلوراید در شیردهی

هنوز مشخص نشده که آیا آمیلوراید به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

اطلاعات قرص آمیلوراید (Amiloride)قرص آمیلوراید (Amiloride)

تداخل دارویی آمیلوراید (Amiloride)

قبل از مصرف آمیلوراید در مورد داروهای مصرف خود به پزشک بگویید به خصوص اگر داروهای زیر را مصرف می کنید:

  • لیتیوم
  • داروهای پیشگیری از رد پیوند عضو مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس
  • مهار کننده های ACE مانند بنازپریل، کاپتوپریل، انالاپریل، فوزینوپریل، لیزینوپریل، موکسی پریل، پریندوپریل، کویناپریل، تراندولاپریل، رامیپریل
  • داروهای قلبی و فشار خون مانند آزیلسارتان، کاندسارتان، اپروزارتان، ایربزارتان، لوزارتان، المزارتان، تلمیزارتان، والزارتان
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره
  • محصولات سدیم فسفات
  • سایر محصولات حاوی پتاسیم بالا قرص های ضد بارداری حاوی دروسپیرنون و سایر داروهای دیورتیک پتاسیم نگهدارنده

توجه داشته باشید:

  • از مصرف جایگزین های نمکی یا محصولات لبنی کم سدیم که حاوی پتاسیم هستند اجتناب کنید، مصرف همزمان آن ها با آمیلوراید می تواند باعث افزایش بیش از حد پتاسیم در بدن شود.
  • از رژیم غذایی پر نمک اجتناب کنید، نمک زیاد باعث می شود بدن آب بیشتری در خود حبس کند و اثر آمیلوراید را کاهش می دهد.
  • نوشیدن الکل همزمان با آمیلوراید می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.
  • از گرمای زیاد یا کم آب شدن بدن در طول تمرینات ورزشی در آب و هوای گرم یا کاهش مصرف مایعات اجتناب کنید.
  • درباره نوع و مقدار مایعاتی که باید مصرف کنید مطابق دستور پزشک عمل کنید، در بعضی موارد نوشیدن مایعات بیش از حد می تواند به اندازه کم نوشیدن آن ها مضر باشد.

توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف آمیلوراید حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.

دوز مصرف آمیلوراید

آمیلوراید یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

دوز مصرف آمیلوراید برای درمان آسیت یا آب آوردگی شکم، نارسایی احتقانی قلب، ادما و فشار خون بالا در بزرگسالان ممکن است به صورت زیر باشد:

دوز اولیه: 5 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
دوز معمول: 5 تا 10 میلی گرم یک بار در روز

در صورت فراموش کردن آمیلوراید به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان زیادی گذشته تا نوبت بعدی منتظر بمانید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.

عوارض مصرف بیش از حد آمیلوراید

در صورت مصرف بیش از حد آمیلوراید و عوارض جدی همچون غش کردن یا مشکلات تنفسی لازم است به اورژانس مراجعه شود.

برخی علائم مصرف بیش از حد آمیلوراید عبارتند از:

  • سرگیجه شدید
  • حالت غش
  • ضربان قلب آهسته یا نامنظم

اشکال دارویی آمیلوراید

در ایران آمیلوراید اغلب به شکل آمیلوراید اچ عرضه می شود و یکی از فرم های آن قرص تدارید-اچ 5/50 میلی گرم می باشد.

بیشتر بخوانید: همه چیز درمورد قرص آکاربوز Acarbose

منابع: webmddrugseverydayhealth

خانه » سلامت

برچسب‌ها: آمیلوراید ,

موضوعات مرتبط: سلامت , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


منوی کاربری


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
نویسندگان
لینک دوستان
آخرین مطالب
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



دیگر موارد
چت باکس

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)
تبادل لینک هوشمند

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان جی فان و آدرس jfun.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار وب سایت

آمار مطالب

:: کل مطالب : 1152
:: کل نظرات : 0

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 3

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 212
:: باردید دیروز : 476
:: بازدید هفته : 2157
:: بازدید ماه : 7723
:: بازدید سال : 16500
:: بازدید کلی : 16500